Οι δυσχρωμίες δέρματος αφορούν ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, επηρεάζοντας τόσο άνδρες όσο και γυναίκες, ανεξαρτήτως ηλικίας. Ωστόσο, είναι πιο συχνές σε γυναίκες και σε άτομα που βρίσκονται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Οι ορμονικές αλλαγές, όπως η εγκυμοσύνη, η χρήση αντισυλληπτικών χαπιών ή η εμμηνόπαυση, συχνά σχετίζονται με την εμφάνιση δυσχρωμιών, όπως η χλόασμα, μία μορφή σκουρόχρωμων κηλίδων στο πρόσωπο. Επιπλέον, η υπερβολική έκθεση στον ήλιο χωρίς προστασία από την αντηλιακή κρέμα είναι ένας άλλος κοινός παράγοντας κινδύνου για τις ηλιακές κηλίδες και τις πανάδες.

Τα άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα είναι πιο επιρρεπή να εμφανίσουν σημάδια από τον ήλιο, ενώ άτομα με σκούρο δέρμα ενδέχεται να εμφανίσουν πιο έντονες δυσχρωμίες λόγω της μεγαλύτερης παραγωγής μελανίνης. Η ηλικία είναι επίσης σημαντικός παράγοντας, καθώς καθώς το δέρμα γερνά, οι περιοχές με υπερβολική συγκέντρωση μελανίνης μπορεί να σχηματίσουν ανεπιθύμητες σκούρες κηλίδες.

Άτομα με ιστορικό ακμής ή άλλων δερματικών καταστάσεων, όπως η ροδόχρου ακμή ή το έκζεμα, συχνά αναπτύσσουν μετα-φλεγμονώδη υπερχρωματισμό (PIH), δηλαδή σκούρες κηλίδες στα σημεία όπου είχε προηγηθεί φλεγμονή. Οι δυσχρωμίες αυτές μπορεί να είναι επίμονες και απαιτούν εξειδικευμένες θεραπείες για να εξαλείψουν την αποχρωματισμένη περιοχή του δέρματος.