Ιογενείς Μυρμηγκίες

Οι ιογενείς μυρμηγκίες  είναι καλοήθη δερματικά εξογκώματα – οζίδια με συνηθέστερη εντόπιση τα χέρια και τα πόδια. Οι συνηθισμένες μυρμηγκιές έχουν το σχήμα κουνουπιδιού. Οι μυρμηγκιές προκαλούνται από στελέχη ιών μια μεγάλης οικογένειας των ιών των θηλωμάτων του ανθρώπου (HPV). Οι ιοί  αυτοί προκαλούν τον ταχύ πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται καλοήθη εξογκώματα που είναι περισσότερο ενοχλητικά παρά επικίνδυνα, αλλά τα οποία είναι ιδιαίτερα μεταδοτικά.

Υπάρχουν πάνω από 70 διαφορετικοί υποτύποι του ιού HPV που προκαλούν τις μυρμηγκιές.  Οι διαφορετικοί τύποι του ιού προκαλούν συνήθως μυρμηγκιές σε διάφορα σημεία του σώματος. Συχνά ο κόσμος μπερδεύει τις κοινές μυρμηγκίες με τα  κονδυλώματα της ευαίσθητης περιοχής. Τα στελέχη των ιών των θηλωμάτων του ανθρώπου (HPV) που προκαλούν κονδυλώματα δε σχετίζονται με τις ιογενείς μυρμηγκίες στην πληθώρα των περιπτώσεων. Τα περισσότερα παιδιά θα κολλήσουν μια ιογενή μυρμηγκία στη ζωή τους, δε θα εκδηλώσουν όμως κομδυλώματα από αυτή.

Ο ιός μεταδίδεται με την άμεση δερματική επαφή ή με το άγγιγμα υγρών επιφανειών, όπως δάπεδα σε πισίνες και αποδυτήρια, τα οποία έχουν μολυνθεί  από άτομα που έχουν μυρμηγκιές.

Οι δύο τύποι μυρμηγκιάς που αντιμετωπίζουν συχνότερα οι δερματολόγοι είναι η κοινή μυρμηγκιά και η μυρμηγκιά των ποδιών. Οι κοινές μυρμηγκιές αναπτύσσονται  συνήθως στα δάχτυλα των χεριών ή στο πίσω μέρος της παλάμης. Οι μυρμηγκιές των ποδιών, εμφανίζονται συνήθως στα πέλματα. (verruca plantaris).

Οι πιο κοινές μορφές θεραπείας είναι:

1. Η χρήση σαλικυλικού οξέος: Το σαλικυλικό οξύ διατίθεται από τα φαρμακεία με τη μορφή  κρέμας, λοσιόν και φαρμακευτικά έμπλαστρα. Για να έχει κανείς αποτέλεσμα, θα πρέπει να εφαρμοσθεί κάθε μέρα και να αφαιρείται το νεκρό δέρμα μία φορά την εβδομάδα. Η θεραπεία αυτή μπορεί να διαρκέσει πολλές εβδομάδες, ακόμα και μήνες και λόγω κακής εφαρμογής στο σπίτι μπορεί να ερεθίσει έντονα το υγιές δέρμα στην περιοχή.
2.   Η  χρήση κρυοπηξίας υγρού αζώτου: αποτελεί εξαιρετική θεραπεία κρυοχειρουργικής, που ψύχει τις μυρμηγκιές με αποτέλεσμα ο οργανισμός έπειτα να τις αποβάλλει. Παρασκευάσματα κρυοθεραπείας που διατίθενται μέσω του φαρμακείου είναι λιγότερο αποτελεσματικά. Η κρυοπηξια στο Ιατρείο εφαρμόζεται με τοπική αναισθησία.
3.   Η θεραπεία Silver nitrate ( μολύβι νιτρικού αργύρου), μια θεραπεία που  καταστρέφει επίσης τις μυρμηγκιές καίγοντάς τις.
4.   Η ηλεκτροκαυτηρίαση, μια μέθοδος που καταστρέφει τον ιστό με χρήση ηλεκτρισμού.
5.   Η χειρουργική εκτομή των μυρμηγκιών με πιθανότητα σχηματισμού ουλής σε επιλεγμένες καταστάσεις και όταν υπάρχει κλινική υποψία για δερματικό καρκίνο (μεγαλύτερης ηλικίας άτομα).
6.   Η χειρουργική με λέιζερ: είναι μια εξαιρετική μέθοδος η οποία εξαχνώνει και καταστρέφει τον ιστό της μυρμηγκιάς. Γίνεται με τοπική αναισθησία. Η χειρουργική με λέιζερ συνήθως δεν προκαλεί ουλές. 7.   Η εφαρμογή κανθαριδίνης: Κατά τη θεραπεία αυτή, ο Δερματολόγος «βάφει» τη μυρμηγκιά με τη χημική ουσία. Θα αισθανθεί κανείς μόνο λίγο πόνο τοπικά και έπειτα θα εμφανιστούν εξανθηματικες φυσαλίδες (φουσκάλες) στη μυρμηγκιά, περίπου 3 με 8 ώρες μετά την εφαρμογή της θεραπείας. Όταν θα μας επισκεφτείτε πάλι, θα αφαιρέσει το νεκρό δέρμα της μυρμηγκιάς.